پیوند پاراتیروئید چیست؟

پیوند پاراتیروئید یک روش پیوند عضو است ، با این حال ، از آنجا که اندازه غدد پاراتیروئید کوچک است ، روش پیوند تفاوت های مشخصی دارد. در پیوند پاراتیروئید دو روش اساسی وجود دارد:

بدون آسیب رساندن به ساختار آناتومیکی بافت به شکل اصلی خود منتقل می شود. به این عمل پیوند نوع بافت گفته می شود.

بافت با روش مناسب شکسته شده ، تا سلولهای خود جدا شده و در مایع مخصوص قرار گرفته و منتقل می شود. به این عمل پیوند نوع سلولی می گویند.

چه کسی می تواند پیوند پاراتیروئید انجام دهد؟

پیوند پاراتیروئید فقط برای افرادی که مبتلا به "هیپوپاراتیروئیدیسم دائمی" هستند تشخیص داده می شود. هیپوپاراتیروئیدیسم دائمی وضعیت کم هورمون پاراتیروئید (PTH) و کلسیم در خون حداقل به مدت شش ماه است و شکایات (انقباض عضله ، عدم توانایی در حرکت ، لرزش ، ضعف ، خستگی و غیره) رخ می دهد.

چه رابطه ای بین جراحی تیروئید (گواتر) و پیوند پاراتیروئید وجود دارد؟

تیروئید (گواتر) در جهان و بیشترین عمل جراحی در جراحی غدد ترکیه (غدد درون ریز). غده تیروئید عضوی بسیار خونین است و از آنجا که این اندام بسیار نزدیک به ساختارهای تشریحی جدی (اعصاب صوتی ، غدد پاراتیروئید ، شریان کاروتید) است ، جراحی گواتر از دسته جراحی های جدی و دشوار است و نیاز به مطالعه دقیق و دقیق در حین جراحی دارد. از آنجا که غدد پاراتیروئید در پشت غده تیروئید قرار دارند ، به آن متصل شده و بسیار کوچک هستند ، می توان آنها را در جراحی های تیروئید بدون توجه برداشته و آسیب دید.

چه کسی می تواند اهدا کننده پاراتیروئید شود؟

سه گروه از افراد می توانند اهدا کننده پاراتیروئید باشند:

افرادی که دچار مرگ مغزی هستند ، اعضای بدنشان اهدا شده و هیچ مشکلی در سلامتی (بیماری های عفونی ، سرطان و غیره) ندارند که از اهدای عضو جلوگیری می کند. به این موارد اهداکننده جسد نیز گفته می شود.

افرادی که بیش از حد هیپرپلازی پاراتیروئید دارند و به دلیل نارسایی کلیه نیاز به جراحی دارند و هیچ مشکلی در سلامتی (بیماری عفونی ، سرطان و غیره) ندارند که از اهدای عضو جلوگیری می کند.

افرادی که گروه خونی و بافتی مناسبی دارند و از نظر سلامتی هیچ مشکلی ندارند (بیماری های عفونی ، سرطان و ...).

آیا اهدا کننده ضرری دارد؟

این مورد در مورد افرادی که دچار مرگ مغزی هستند نیست. وقتی صحبت از موارد هیپرپلازی ناشی از نارسایی کلیه می شود. این بیماران از جراحی بهره مند می شوند نه برعکس. زیرا غدد پاراتیروئید در این بیماران بسیار سخت کار می کنند و در نتیجه ، انحلال و کلسیفیکاسیون استخوان در عروق ایجاد می شود. همه این مشکلات یا با جراحی کاهش می یابد یا برطرف می شود.

پیوند پاراتیروئید چگونه انجام می شود؟ آیا می توانید روند کار را بگویید؟

این بافتها یا سلولها به دو روش اساسی به بیمار داده می شوند. تزریق عضلانی و تزریق داخل مجلسی:

1-تکنیک تزریق عضلانی: همه ما واکسیناسیون هایی را که در دوران کودکی در بازویمان انجام شده است به خاطر می آوریم. این دقیقاً روش تزریق عضلانی است. سلول های پاراتیروئید که قبلاً از اهدا کننده گرفته شده اند ، برای حمل و نقل در شرایط آزمایشگاهی ویژه آماده می شوند ، به یک انژکتور استاندارد در مایع مخصوص 2 میلی لیتر کشیده و به عضلات بازوی بیمار تزریق می شوند. این کاربرد در بالین بیمار انجام می شود و فقط چند ثانیه طول می کشد.

2-روش تزریق امنتوم: مجدداً سلولهای پاراتیروئید که قبلاً از اهدا کننده بدست آمده بود ، در شرایط خاص آزمایشگاهی برای پیوند آماده می شوند و این بار در مایع مخصوص حدود 20 میلی لیتر قرار می گیرند و به داخل بافت آمنتوم منتقل می شوند.

بیمار پس از پیوند باید به چه نکاتی توجه کند؟

بعد از پیوند ، شما دو روز در بیمارستان می مانند و در این روزها کورتیزون وریدی استفاده می شود. صبح روز سوم ، تجویز وریدی کورتیزون متوقف شده و بیمار مرخص می شود. در این فرآیند هیچ رژیم خاصی وجود ندارد و محدودیتی ایجاد نمی شود ، با این تفاوت که بیمار بیش از حد از خود استفاده نمی کند. فعالیت سلولهای پیوندی و خلاص شدن از شر داروهای مورد استفاده بیمار ممکن است چندین ماه طول بکشد. بنابراین بیمار با انجام آزمایش خون هر 10 روز در دوره پس از پیوند پیگیری می شود. داروهایی که قبل از پیوند استفاده می شوند به تدریج و به تدریج ترشح می شوند.

آیا می توان شخص را بیش از یک بار پیوند زد؟

بله این میتواند انجام شود. این بیماران می توانند مجدداً پیوند شوند ، چه پیوند اول موفقیت آمیز باشد و سلول ها در طی سال های گذشته عملکرد خود را از دست داده باشند و چه پیوند اول ناموفق باشد.

پیوند پاراتیروئید چیست؟

پیوند پاراتیروئید یک روش پیوند عضو است ، با این حال ، از آنجا که اندازه غدد پاراتیروئید کوچک است ، روش پیوند تفاوت های مشخصی دارد. در پیوند پاراتیروئید دو روش اساسی وجود دارد:

بدون آسیب رساندن به ساختار آناتومیکی بافت به شکل اصلی خود منتقل می شود. به این عمل پیوند نوع بافت گفته می شود.

بافت با روش مناسب شکسته شده ، تا سلولهای خود جدا شده و در مایع مخصوص قرار گرفته و منتقل می شود. به این عمل پیوند نوع سلولی می گویند.

چه کسی می تواند پیوند پاراتیروئید انجام دهد؟

پیوند پاراتیروئید فقط برای افرادی که مبتلا به "هیپوپاراتیروئیدیسم دائمی" هستند تشخیص داده می شود. هیپوپاراتیروئیدیسم دائمی وضعیت کم هورمون پاراتیروئید (PTH) و کلسیم در خون حداقل به مدت شش ماه است و شکایات (انقباض عضله ، عدم توانایی در حرکت ، لرزش ، ضعف ، خستگی و غیره) رخ می دهد.

چه رابطه ای بین جراحی تیروئید (گواتر) و پیوند پاراتیروئید وجود دارد؟

تیروئید (گواتر) در جهان و بیشترین عمل جراحی در جراحی غدد ترکیه (غدد درون ریز). غده تیروئید عضوی بسیار خونین است و از آنجا که این اندام بسیار نزدیک به ساختارهای تشریحی جدی (اعصاب صوتی ، غدد پاراتیروئید ، شریان کاروتید) است ، جراحی گواتر از دسته جراحی های جدی و دشوار است و نیاز به مطالعه دقیق و دقیق در حین جراحی دارد. از آنجا که غدد پاراتیروئید در پشت غده تیروئید قرار دارند ، به آن متصل شده و بسیار کوچک هستند ، می توان آنها را در جراحی های تیروئید بدون توجه برداشته و آسیب دید.

چه کسی می تواند اهدا کننده پاراتیروئید شود؟

سه گروه از افراد می توانند اهدا کننده پاراتیروئید باشند:

افرادی که دچار مرگ مغزی هستند ، اعضای بدنشان اهدا شده و هیچ مشکلی در سلامتی (بیماری های عفونی ، سرطان و غیره) ندارند که از اهدای عضو جلوگیری می کند. به این موارد اهداکننده جسد نیز گفته می شود.

افرادی که بیش از حد هیپرپلازی پاراتیروئید دارند و به دلیل نارسایی کلیه نیاز به جراحی دارند و هیچ مشکلی در سلامتی (بیماری عفونی ، سرطان و غیره) ندارند که از اهدای عضو جلوگیری می کند.

افرادی که گروه خونی و بافتی مناسبی دارند و از نظر سلامتی هیچ مشکلی ندارند (بیماری های عفونی ، سرطان و ...).

آیا اهدا کننده ضرری دارد؟

این مورد در مورد افرادی که دچار مرگ مغزی هستند نیست. وقتی صحبت از موارد هیپرپلازی ناشی از نارسایی کلیه می شود. این بیماران از جراحی بهره مند می شوند نه برعکس. زیرا غدد پاراتیروئید در این بیماران بسیار سخت کار می کنند و در نتیجه ، انحلال و کلسیفیکاسیون استخوان در عروق ایجاد می شود. همه این مشکلات یا با جراحی کاهش می یابد یا برطرف می شود.

پیوند پاراتیروئید چگونه انجام می شود؟ آیا می توانید روند کار را بگویید؟

این بافتها یا سلولها به دو روش اساسی به بیمار داده می شوند. تزریق عضلانی و تزریق داخل مجلسی:

1-تکنیک تزریق عضلانی: همه ما واکسیناسیون هایی را که در دوران کودکی در بازویمان انجام شده است به خاطر می آوریم. این دقیقاً روش تزریق عضلانی است. سلول های پاراتیروئید که قبلاً از اهدا کننده گرفته شده اند ، برای حمل و نقل در شرایط آزمایشگاهی ویژه آماده می شوند ، به یک انژکتور استاندارد در مایع مخصوص 2 میلی لیتر کشیده و به عضلات بازوی بیمار تزریق می شوند. این کاربرد در بالین بیمار انجام می شود و فقط چند ثانیه طول می کشد.

2-روش تزریق امنتوم: مجدداً سلولهای پاراتیروئید که قبلاً از اهدا کننده بدست آمده بود ، در شرایط خاص آزمایشگاهی برای پیوند آماده می شوند و این بار در مایع مخصوص حدود 20 میلی لیتر قرار می گیرند و به داخل بافت آمنتوم منتقل می شوند.

بیمار پس از پیوند باید به چه نکاتی توجه کند؟

بعد از پیوند ، شما دو روز در بیمارستان می مانند و در این روزها کورتیزون وریدی استفاده می شود. صبح روز سوم ، تجویز وریدی کورتیزون متوقف شده و بیمار مرخص می شود. در این فرآیند هیچ رژیم خاصی وجود ندارد و محدودیتی ایجاد نمی شود ، با این تفاوت که بیمار بیش از حد از خود استفاده نمی کند. فعالیت سلولهای پیوندی و خلاص شدن از شر داروهای مورد استفاده بیمار ممکن است چندین ماه طول بکشد. بنابراین بیمار با انجام آزمایش خون هر 10 روز در دوره پس از پیوند پیگیری می شود. داروهایی که قبل از پیوند استفاده می شوند به تدریج و به تدریج ترشح می شوند.

آیا می توان شخص را بیش از یک بار پیوند زد؟

بله این میتواند انجام شود. این بیماران می توانند مجدداً پیوند شوند ، چه پیوند اول موفقیت آمیز باشد و سلول ها در طی سال های گذشته عملکرد خود را از دست داده باشند و چه پیوند اول ناموفق باشد.